Rozdział 13

 - Mogę wejść, czy każesz kochanemu braciszkowi stać na wycieraczce? – zaśmiał się, a Ty będąc dalej w szoku, otworzyłaś szerzej drzwi i zrobiłaś miejsce, aby wszedł do środka. Wizyta Marka była dla Ciebie dużym zaskoczeniem. Nie uprzedzał, że Cie odwiedzi. Rozmawiałaś 2 dni temu ze swoją rodzicielką i też nie wspominała, że Twój młodszy brat się do Ciebie wybiera. Spytałaś, czy się czegoś napije, czy coś zje.

 - W sumie głodny jestem. Ze Szczecina kawał drogi – wyszczerzył się. Zrobiłaś na szybko jakieś kanapki, a brat jadł je, aż mu się uszy trzęsły.

 - Czemu nie zadzwoniłeś wcześniej, że wpadasz? Wzięłabym sobie wolne, posprzątała, zrobiła zakupy.

 - Chciałem Ci zrobić niespodziankę – wzruszył ramionami i jadł dalej. Nie pasowało Ci to do niego. Marek nigdy Cię nie odwiedzał, więc coś musiało się stać.

 - Na pewno nic się nie stało? – dopytywałaś.

 - To już własnej siostry nie mogę odwiedzić? – oburzył się.

 - Po prostu zwykle tego nie robiłeś – przyznałaś szczerze.

 - Właśnie dlatego postanowiłem to zmienić.

 - A studia?

 - Kilka dni mnie nie zbawi – mruknął.

 - Dopiero niedawno je zacząłeś i już je zawalasz – westchnęłaś niezbyt zadowolona jego zachowaniem.

 - No tak, zapomniałem, że Ty jesteś idealna i zawsze na wszystkie zajęcia chodziłaś.

 - O co Ci chodzi? – zmrużyłaś oczy.

 - Chcę żebyś wyluzowała. Mam luźny harmonogram, a wykładowcy często mają na nas wyjebane. W dodatku kumpel ma mnie wpisać na listę tam, gdzie się da.

Uznałaś, że dasz bratu tego wieczora spokój. Nie rozmawialiście długo, bo byłaś zmęczona, a następnego dnia musiałaś być na hali na 7:30, bo Facundo ma problemy z plecami i musisz mu poświęcić dłuższą chwilę, niż całej reszcie. Dałaś Markowi ręcznik i pozwoliłaś pierwszemu zająć łazienkę. W tym czasie pościeliłaś mu w salonie. Rozłożyłaś kanapę, na którą położyłaś świeżo przebraną przed chwilą pościel. Nie byłabyś sobą gdybyś nie miała w planie zadzwonić do mamy z pretensjami, że nic Ci nie powiedziała o wizycie brata. Nie dawało Ci to spokoju. Twoja rodzicielka była straszną gadułą i coś musiałoby się jej wymsknąć w czasie rozmowy. Ale z drugiej jednak strony w ostatnim czasie rzadko dzwoniła. Być może bała się, że się wygada? To wydawało Ci się logiczne. Postanowiłaś wziąć sobie wolne choć 2 dni żeby spędzić trochę czasu z dziewiętnastoletnim szatynem. Zaczynałaś się na to cieszyć, bo rzeczywiście dawno nie mieliście okazji by pobyć samym. Było Ci głupio, że prawie nic nie wiesz teraz o swoim bracie, jedynie to, co mówiła Ci mama. Gdy w czasie lata miałaś urlop, to Marek był ze znajomymi na Mazurach pod namiotami. Dlatego Wasze ostatnie spotkanie miało miejsce jakieś pół roku temu podczas Wielkanocy. Jednak przy całej rodzinie to nie było to samo, co tak samemu. Wiedziałaś, że zaniedbałaś kontakty z bratem i to w głównej mierze przez pracę.

Gdy Dębiec wyszedł z łazienki, wskazałaś mu jego miejsce do spania. Powiedziałaś, że rano pójdziesz do pracy wtedy, kiedy on pewnie jeszcze będzie smacznie chrapał. Zostawiłaś mu klucze na kuchennym stole, ale uprzedziłaś żeby nie plątał się sam po Bełchatowie, bo sama nie znasz miasta na tyle żeby później szukać Marka, gdyby się zgubił. Obiecałaś też wziąć sobie wolne żeby spędzić z nim czas. Następnie skierowałaś się do łazienki. Skrzywiłaś się, widząc lekki bałagan, który po sobie pozostawił Twój brat. Szybko to ogarnęłaś i weszłaś do kabiny prysznicowej. Podczas mycia się miałaś wrażenie, że dzwonił dzwonek do drzwi. Nikt Cię jednak nie zawołał, więc uznałaś to za jakieś przesłyszenie. Wytarłaś ciało mięciutkim ręcznikiem i założyłaś koszulę nocną. Życzyłaś Markowi dobrej nocy, po czym poszłaś do swojej sypialni. Ustawiłaś budzik na telefonie i przyłożyłaś głowę do poduszki, zamykając oczy. Nie wiedziałaś jeszcze, że wizyta brata tak zamiesza w Twoim życiu.

Wyszedłeś z bloku szatynki cały nabuzowany. Targała Tobą masa emocji. Wszystkie negatywne. Czułeś zarówno wściekłość, złość, jak i smutek i zrezygnowanie. Zacząłeś myśleć, że Majka znowu się Tobą zwyczajnie bawi. Wmawiała Ci, że Cię pokochała, a tu jak nie narzeczony, to teraz ten nowy koleś. Skoro otwierał Ci drzwi od Jej mieszkania w samych bokserkach o tej porze, to nie mógł być zbłąkanym, dalszym znajomym. Jeśli zacznie Ci się tłumaczyć, to nawet Jej nie wysłuchasz. Czułeś się wykorzystany. Chciała na nowo wzbudzić w Tobie zaufanie, a tymczasem zabawiała się z kolejnym facetem. Gdy Ją poznałeś, nie sądziłeś, że taka drobna kobietka może perfidnie grać na dwa fronty. Jak widać się pomyliłeś co do Niej. Może Ona tylko zgrywała taką słodką, nieśmiałą i bezbronną? Może to był Jej patent żeby rozkochać w sobie mężczyznę, zabawić się, a potem porzucić, uciekając do innego miasta? Może Twoje rozmyślania wybiegały zbyt daleko i tworzyły chore scenariusze, ale byłeś tak skołowany tym, co Cię znów spotkało, że nie potrafiłeś myśleć inaczej. Nie wiedziałeś, co ze sobą zrobić, gdzie pójść, z kim porozmawiać.  Właściwie nie chciałeś z nikim gadać. Wolałeś tego wieczora poużalać się nad własną głupotą w samotności. Na nogach doszedłeś do swojego mieszkania. Nie wiesz nawet jak długo szedłeś, ale po drodze wstąpiłeś do monopolowego, który był otwarty 24 godziny na dobę. Kupiłeś butelkę Jack’a Danielsa, która towarzyszyła Ci tej nocy w pustym mieszkaniu. Załamałeś się. Mimo, iż zgrywałeś twardziela na boisku i w życiu, to w sprawach sercowych wcale taki twardy nie byłeś. Byłeś wrażliwy, czego nie okazywałeś zbyt często. Chociaż wielu ludzi miało Cię za podrywacza, który tylko wyrywa laski na jedną noc, to rzeczywistość była inna. Chciałeś znaleźć tą swoją jedyną, z którą będziesz szczęśliwy, założysz rodzinę, wybudujesz dom, spłodzisz dzieci. To było jedno z Twoich największych marzeń, zaraz obok tych sportowych. Kiedy spotkałeś Majkę myślałeś, że to właśnie Ona uczyni Cię najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. Byłeś w stanie zrobić wiele by była szczęśliwa. Chciałeś dzielić z Nią zarówno swoje smutki, troski, jak i te piękne chwile. Może nie byliście razem długo, ale to wystarczyło byś zakochał się w Niej do szaleństwa. Niestety los nie był dla Ciebie łaskawy i okazało się, że Maja się jedynie Tobą bawiła i jak widać wciąż to robi. Nie mogłeś tego przeżyć. Nieźle się wstawiłeś tej nocy, nie myśląc, że rano o 9 czeka Cię trening, jak i spotkanie z Nią. Nie myślałeś o tym w tamtym momencie. Chciałeś się jedynie upić, by zagłuszyć te głosy w głowie, które się z Ciebie śmiały, że znowu zrobiłeś z siebie totalnego frajera. Wyśmiewały twoją naiwność. Leciałeś do Niej jak na skrzydłach, by znów dać Jej szansę, by wyznać Jej swoje uczucia, a prawda o Niej okazała się brutalna. To był prawy sierpowy prosto w serce, które pod Jej drzwiami umarło i znów będzie się bało ożywić na miłość.

Następnego dnia oczywiście odczuwałeś skutki spożycia alkoholu. Głowa bolała Cię niemiłosiernie. Nałykałeś się jakiś tabletek przeciwbólowych oraz witaminy C. Wypiłeś rankiem 1,5 litra wody, bo w gardle miałeś pustynię. Czułeś się teraz źle nie tylko psychicznie, ale też fizycznie. Byłe chodzącą kupą nieszczęścia. Nie chciało Ci się iść na trening, ale zbliżał się ważny mecz z ZAKSĄ, więc trener by Cię zabił, gdybyś odpuścił z powodu kaca. Wymyślona choroba tez nie wchodziła w grę. Wlazły miał kontuzje, więc byłeś podstawowym atakującym. Mimo braku sił i chęci do życia wyszedłeś na trening. Oczywiście tam musiałeś się zmierzyć z gradem pytań o Twój dziwny stan. Wszystkim wcisnąłeś kit, że spotkałeś dawnego kumpla i wspominając stare czasy, trochę wypiliście. Falasca nie był zadowolony z Twojej słabej dyspozycji, ale o dziwo nie męczył Cię za bardzo. Jedynie Kłos wiedział, że wcale nie spotkałeś żadnego kolegi. Wiedziałeś, że musisz mu opowiedzieć, co się stało, bo nie da Ci spokoju. 

_____________________

Wiem, że długo nie było rozdziału, ale uprzedzę, że nie wiem kiedy pojawi się kolejny :/ Zaczyna się sesja i jak się nie robiło nic przez pół roku, to teraz się siedzi w książkach, zeszytach, notatkach... Nie mam za bardzo czasu na nic innego, ale już długo nie było rozdziału, więc musiałam jakiś wstawić. Mam nadzieję, że się nie obrazicie, po sesji już wszystko wróci do normy :)
Pozdrawiam ;*